αρθροπάθειαείναι μια χρόνια, μη φλεγμονώδης νόσος των αρθρώσεων ή του αρθρικού χόνδρου και των γύρω ιστών. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια από τις πιο κοινές ασθένειες που επηρεάζει το 10-14% του παγκόσμιου πληθυσμού. Βασικά, αυτή η ασθένεια επηρεάζει γυναίκες μεταξύ 45 και 55 ετών. Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή ασθένεια των αρθρώσεων και ευθύνεται για σχεδόν το 80% όλων των αιτιών των αρθρώσεων.
Η αιτιολογία αυτής της νόσου είναι προς το παρόν άγνωστη.. . . Όλοι οι παράγοντες που προκαλούν τον εκφυλισμό των ιστών και τη γήρανση του σώματος μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση αυτής της ασθένειας, επομένως η εμφάνιση της οστεοαρθρίτιδας είναι σχεδόν αναπόφευκτη με την ηλικία.
Υπάρχουν εξωτερικοί και εσωτερικοί παράγοντες στην εμφάνιση αυτής της νόσου.Οι κύριοι εξωτερικοί παράγοντες της οστεοαρθρίτιδας περιλαμβάνουν την υγρασία, την υποθερμία, τις δυσμενείς συνθήκες εργασίας, τη λειτουργική υπερφόρτωση των αρθρώσεων με συχνά μικροτραύματα καθώς και την έκθεση σε ακτινοβολία και δονήσεις. Η πιο κοινή και συχνή αιτία οστεοαρθρίτιδας είναι η αδυναμία του χόνδρου να αντέξει την αυξημένη πίεση στις αρθρώσεις. Οι λόγοι για αυτήν την εκδήλωση μπορεί να είναι η μειωμένη στάση του σώματος, τα πολλά χρόνια εργασίας, η ορθοστασία στα πόδια σας, ακόμη και ορισμένα αθλήματα: άρση βαρών, τρέξιμο ή άλμα.
Οι εσωτερικοί παράγοντες που προκαλούν αυτή τη νόσο περιλαμβάνουν: κληρονομική προδιάθεση για εμφάνιση ασθενειών του χόνδρινου ιστού, κυκλοφορικές διαταραχές της άρθρωσης, ορμονική ανισορροπία και μεταβολικές διαταραχές. Η αιτία της οστεοαρθρίτιδας στις γυναίκες μπορεί να είναι η δυσλειτουργία των ωοθηκών κατά την εμμηνόπαυση. Επιπλέον, οι αγγειακές διεργασίες με την πρώιμη ανάπτυξη της αρτηριοσκλήρωσης μπορεί επίσης να είναι η αιτία αυτής της ασθένειας.
Η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται επίσης δευτερογενώς σε ασθένειες όπως το συγγενές εξάρθρημα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, τα ενδοαρθρικά κατάγματα, ακόμη και ο αλκοολισμός.
Ποια είναι τα συμπτώματα και τα κλινικά σημεία αυτής της νόσου;
Η εκδήλωση της οστεοαρθρίτιδας εκδηλώνεται με έντονο πόνο και παραμόρφωση των αρθρώσεων, που οδηγούν σε δυσλειτουργία. Με αυτή την ασθένεια, τις περισσότερες φορές συμβαίνει βλάβη στις αρθρώσεις φορτίου (αρθρώσεις ισχίου και γόνατος) και στις μικρές αρθρώσεις του χεριού. Σε αυτή τη διαδικασία εμπλέκεται και η σπονδυλική στήλη. Ωστόσο, οι αρθρώσεις του γόνατος και του ισχίου προσβάλλονται συχνότερα.
Το πιο βασικό σύμπτωμαστην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, εμφανίζεται έντονος πόνος στην περιοχή των προσβεβλημένων αρθρώσεων. Αυτός ο πόνος προκαλεί βλάβη στα οστά, στις αρθρώσεις ή στον περιαρθρικό ιστό. Τυπικά, αυτός ο πόνος αυξάνεται με την προσπάθεια και μειώνεται κατά την ηρεμία. Νυχτερινός πόνος, πρήξιμο στις αρθρώσεις και το πρωί η εμφάνιση αίσθησης «ιξώδους γέλης» στην πάσχουσα άρθρωση - όλα αυτά υποδηλώνουν την εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας. Η ένταση ενός τέτοιου πόνου εξαρτάται από πολλούς λόγους (ατμοσφαιρική πίεση, υγρασία και διακυμάνσεις θερμοκρασίας). Όλοι αυτοί οι παράγοντες αρχίζουν να επηρεάζουν την πίεση στην κοιλότητα της άρθρωσης που προκαλεί αυτόν τον πόνο.
Το επόμενο από τα κύρια συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας είναι η εμφάνιση τσακίσματος ή τριξίματος στις αρθρώσεις, όχι μόνο κατά το περπάτημα αλλά ακόμα και με οποιαδήποτε κίνηση. Η εμφάνιση ενός τέτοιου τριγμού ή τριγμού συνδέεται με τραυματισμό στις αρθρικές επιφάνειες, που προκαλεί περιορισμό στην κινητικότητα σε αυτή την άρθρωση.
Με την οστεοαρθρίτιδα, παρατηρείται αύξηση του όγκου της άρθρωσης, η οποία είναι συνέπεια της εμφάνισης οιδήματος του περιαρθρικού ιστού. Το πρήξιμο ή ο πυρετός στην προσβεβλημένη άρθρωση είναι εξαιρετικά σπάνια.
Κλινικές μορφές οστεοαρθρίτιδας:
- Οστεοαρθρίτιδα γόνατος.
- Κοξάρθρωση.
- Αρθροπάθεια των περιφερικών μεσοφαλαγγικών αρθρώσεων του χεριού.
- Οστεοαρθρίτιδα των εγγύς μεσοφαλαγγικών αρθρώσεων των χεριών.
- Παραμορφωτική σπονδύλωση.
- Μεσοσπονδύλια οστεοχονδρωσία.
Οστεοαρθρίτιδα γόνατοςΕίναι μια βλάβη της άρθρωσης του γόνατος στην οστεοαρθρίτιδα. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος στις αρθρώσεις των γονάτων εκδηλώνεται κατά το περπάτημα, ο οποίος είναι ιδιαίτερα έντονος όταν κατεβαίνουμε τις σκάλες. Ο τόπος εντοπισμού αυτού του πόνου είναι στο εσωτερικό και πρόσθιο τμήμα της προσβεβλημένης άρθρωσης του γόνατος. Μια αύξηση της ενόχλησης εμφανίζεται όταν το γόνατο είναι λυγισμένο. Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας του γόνατος, υπάρχει απόκλιση της άρθρωσης του γόνατος. Η ασθένεια αρχίζει σταδιακά και ο πόνος αυξάνεται. Μπορεί να ακουστεί ένα τραύμα κατά τη διάρκεια ενεργητικών και παθητικών κινήσεων. Ο πόνος αρχίζει να επιδεινώνεται και σε πολλές περιπτώσεις αναπτύσσεται αρθρίτιδα - φλεγμονή της καψικής μεμβράνης της άρθρωσης ή του τένοντα.
Κοξάρθρωση- Πρόκειται για βλάβη της άρθρωσης του ισχίου. Ο αρχικός πόνος ενός τραυματισμού του ισχίου δεν εμφανίζεται στην περιοχή του μηρού, αλλά στο γόνατο, τη βουβωνική χώρα ή τους γλουτούς. Παίρνουν βάρος καθώς περπατάς και υποχωρούν με την ησυχία τους. Αυτός ο πόνος, που εμφανίζεται ακόμη και με μικρές αλλαγές στην ακτινογραφία, σχετίζεται με μυϊκούς σπασμούς. Με την ήττα της άρθρωσης του ισχίου, ο περιορισμός της κίνησης στην άρθρωση σταδιακά αυξάνεται. Αυτή η ασθένεια είναι αποτέλεσμα τραύματος ή αρθρίτιδας. Η κοξάρθρωση οδηγεί σε «περπάτημα πάπιας», που αναπτύσσει χωλότητα, μυϊκή υποτροφία των γλουτών και των μηρών. Υπάρχει επίσης πόνος κατά την ψηλάφηση στην περιοχή της κεφαλής του μηριαίου.
Αρθροπάθεια των περιφερικών μεσοφαλαγγικών αρθρώσεων του χεριού ή των οζιδίων του Heberden. . . Η εμφάνιση τέτοιων οζιδίων παρατηρείται συχνότερα σε γυναίκες που περνούν την εμμηνόπαυση. Αρχικά εμφανίζονται στο 1ο και 3ο δάχτυλο του χεριού. Με την πάροδο του χρόνου, δηλαδή μετά από αρκετούς μήνες ή και χρόνια, παρατηρείται συμμετρική βλάβη σε άλλες άπω μεσοφαλαγγικές αρθρώσεις. Τέτοιοι όζοι βρίσκονται στη ραχιαία πλευρική επιφάνεια των αρθρώσεων.
Οστεοαρθρίτιδα των εγγύς μεσοφαλαγγικών αρθρώσεων των χεριών ή των οζιδίων του Bouchard. Σε αντίθεση με τους όζους Heberden, αυτοί οι όζοι εμφανίζονται στην πλευρική επιφάνεια της άρθρωσης, γεγονός που οδηγεί σε πλάγια διεύρυνση της άρθρωσης. Ως αποτέλεσμα αυτής της αύξησης, το δάκτυλο παίρνει ένα σχήμα ατράκτου.
Παραμορφωτική σπονδύλωση- Ως αποτέλεσμα αυτής της ασθένειας στην περιοχή των σπονδύλων, εμφανίζονται οριακές αναπτύξεις οστών. Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται από την ηλικία των 20 ετών. Τα οστεόφυτα (οστικές αναπτύξεις) μοιάζουν με πρηξίματα - οίδημα εμφανίζεται λόγω αγγειακής συμπίεσης. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται ακαμψία της σπονδυλικής στήλης και, σε ορισμένες περιπτώσεις, νευρολογικές διαταραχές.
Μεσοσπονδύλια οστεοχονδρωσίαεμφανίζεται σε συνδυασμό με καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης ή παραμορφωτική σπονδύλωση. Σε αυτή τη νόσο, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος εκφυλίζεται και ο πυρήνας προεξέχει προς διαφορετικές κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα τραύμα στη σπονδυλική στήλη. Υπάρχει επίσης υπερανάπτυξη οστεοφύτων και διεύρυνση της επιφάνειας της άρθρωσης. Σε αυτή την περίπτωση, η χοριοειδής μεμβράνη της άρθρωσης υποφέρει, ως αποτέλεσμα της οποίας εμφανίζεται αγγειίτιδα - φλεγμονή των τοιχωμάτων των μικρών αιμοφόρων αγγείων. Το σύνδρομο πόνου είναι πολύ έντονο και αυξάνεται με τη σωματική καταπόνηση ή την υποθερμία.
Υπάρχουν δύο κύριες μορφές οστεοαρθρίτιδας- είναι πρωτοπαθής ή ιδιοπαθής (δεν διευκρινίζονται τα αίτια της νόσου) και δευτερογενής (η νόσος εμφανίζεται στο πλαίσιο άλλων ασθενειών).
Πρωτοπαθής οστεοαρθρίτιδαεντοπίζεται όταν προσβάλλονται λιγότερες από 3 αρθρώσεις. Η εντοπισμένη οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει τη σπονδυλική στήλη, τους καρπούς, τους αστραγάλους, τα γόνατα, τους γοφούς και άλλες αρθρώσεις.
Υπάρχει επίσης γενικευμένη οστεοαρθρίτιδα όταν προσβάλλονται 3 ή περισσότερες αρθρώσεις. Στην περίπτωση αυτή προσβάλλονται μεγάλες αρθρώσεις και άπω μεσοφαλαγγικές αρθρώσεις. Επιπλέον, η διαβρωτική οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται στη γενικευμένη μορφή.
Δευτεροπαθής οστεοαρθρίτιδαμπορεί να είναι μετατραυματικό. Η δευτερογενής οστεοαρθρίτιδα μπορεί επίσης να προκληθεί από μεταβολικές ασθένειες όπως η νόσος του Gaucher, μια γενετική ασθένεια. Η νόσος του Wilson είναι μια σπάνια μορφή ηπατικής βλάβης στην οποία ο μεταβολισμός του χαλκού είναι μειωμένος. Η αιμοχρωμάτωση ή, όπως είναι επίσης γνωστή αυτή η ασθένεια, ο χάλκινος διαβήτης ή η μελαγχρωστική κίρρωση, είναι μια κληρονομική νόσος κατά την οποία διαταράσσεται ο μεταβολισμός του σιδήρου και η συσσώρευσή του σε όργανα και ιστούς. Ασθένειες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, ο υποθυρεοειδισμός - μείωση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, η ακρομεγαλία - η υπερδραστήρια αυξητική ορμόνη μπορεί επίσης να είναι τα αίτια της οστεοαρθρίτιδας. Εκτός από αυτές τις ασθένειες, η οστεοαρθρίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει ασθένεια εναπόθεσης ασβεστίου, νευροπάθεια και πολλές άλλες ασθένειες.
Τι συμβαίνει με την οστεοαρθρίτιδα;
Αυτή η ασθένεια οδηγεί σε εντατική γήρανση του αρθρικού χόνδρου. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει απώλεια ελαστικότητας στον αρθρικό χόνδρο. Εκτός από το γεγονός ότι οι αρθρικές επιφάνειες γίνονται τραχιές, εμφανίζονται ακόμη ρωγμές σε αυτές. Σε πολλές περιπτώσεις, ο χόνδρος είναι τόσο φθαρμένος που το οστό εκτίθεται. Όλα αυτά οδηγούν σε μείωση της ελαστικότητας του αρθρικού χόνδρου και προκαλούν διαταραχή στις αρθρώσεις. Επιπλέον, η φλεγμονή μπορεί να συνδυαστεί με όλες τις αναφερόμενες αλλαγές, λόγω των οποίων εμφανίζεται η ανάπτυξη του οστικού ιστού, η οποία οδηγεί σε ασθένεια και παραμόρφωση των αρθρώσεων.
Διάγνωση οστεοαρθρίτιδας
Σε πολλές περιπτώσεις, η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας δεν είναι πολύ δύσκολη. Υπάρχουν όμως εξαιρέσεις, για παράδειγμα, ασθενείς με βλάβη της άρθρωσης του ώμου και συμπτώματα φλεγμονής των αρθρώσεων. Δυσκολίες μπορεί επίσης να προκύψουν στη διάγνωση της πρωτοπαθούς και δευτεροπαθούς οστεοαρθρίτιδας, η εμφάνιση της οποίας σχετίζεται με μεταβολικές ή άλλες ασθένειες. Η ακτινογραφία θα ανιχνεύσει γρήγορα σημεία οστεοαρθρίτιδας (ειδικά στους ηλικιωμένους) εάν υπάρχουν κλινικά σημεία οστεοαρθρίτιδας. Λείπουν ακτινογραφικά και εργαστηριακά δεδομένα για να μπορέσει να γίνει τελική διάγνωση. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να διεξαχθούν ορισμένες πρόσθετες μελέτες για τον εντοπισμό της ακριβούς αιτίας του πόνου στις αρθρώσεις.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας
Για τη μείωση ή την πλήρη καταστολή του πόνου, υπάρχουν τόσο φαρμακευτικές όσο και μη φαρμακευτικές μέθοδοι, οι οποίες περιλαμβάνουν φυσικοθεραπεία και θεραπεία άσκησης. Για να συνταγογραφηθεί η σωστή θεραπεία, απαιτείται ατομική προσέγγιση σε κάθε ασθενή. Για να γίνει αυτό, λαμβάνονται απαραίτητα υπόψη τα ατομικά χαρακτηριστικά του ασθενούς και οι ιδιαιτερότητες της πορείας της νόσου.
Στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, είναι πρώτα απαραίτητο να τηρήσετε το σχήμα, καθώς η μηχανική ανακούφιση της άρθρωσης δεν είναι μόνο ο κύριος παράγοντας για την ανακούφιση από τον πόνο, αλλά παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη θεραπεία αυτής της ασθένειας. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να αποκλειστεί η παρατεταμένη παραμονή σε μια ορισμένη σταθερή θέση, το παρατεταμένο περπάτημα και η ορθοστασία στα πόδια, καθώς και η μεταφορά βαρών, που μπορεί να οδηγήσει σε μηχανική υπερφόρτωση των αρθρώσεων. Εάν η ασθένεια παραμεληθεί, συνιστάται στον ασθενή να περπατά με πατερίτσες ή μπαστούνι. Με αρκετά έντονο πόνο τη στιγμή της έξαρσης της νόσου, σε ορισμένους ασθενείς συνταγογραφείται ένα σχήμα μισού κρεβατιού.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας, συνιστάται να ακολουθείτε μια δίαιτα για τη μείωση του περιττού βάρους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όσους έχουν τραυματισμό στις αρθρώσεις του γόνατος.
Στη θεραπεία αυτής της ασθένειας χρησιμοποιούνται επίσης φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι, οι οποίες όχι μόνο ανακουφίζουν από τον πόνο και τη φλεγμονή, αλλά έχουν επίσης θετική επίδραση στις μεταβολικές διεργασίες στον ιστό της άρθρωσης και βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία. Οι φυσικοθεραπείες περιλαμβάνουν τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, εναλλασσόμενου μαγνητικού ρεύματος, ηλεκτροφόρηση, καθώς και υπεριώδη ακτινοβολία και φωνοφόρηση στις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Επιπλέον, συνταγογραφούνται θερμικές διαδικασίες, η χρήση λάσπης τύρφης και κεριού παραφίνης.
Με στοιχεία θεραπευτικού μασάζ, οι ασθενείς θα πρέπει να προσπαθήσουν να αποφύγουν τον μηχανικό ερεθισμό της αρθρικής κάψουλας. Μόνο σε αυτή την περίπτωση θα μειωθούν οι επώδυνοι μυϊκοί σπασμοί και θα αυξηθεί επίσης ο τόνος των εξασθενημένων μυών, με αποτέλεσμα να βελτιωθούν οι λειτουργικές ικανότητες του ασθενούς.
Ανάλογα με τη μορφή της νόσου και τη σοβαρότητα της πορείας της, συνταγογραφείται φαρμακευτική θεραπεία. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο ασθενής συνταγογραφείται χειρουργική θεραπεία (αρθροπλαστική).
Συνιστάται επίσης στους ασθενείς να καταφεύγουν σε παραθαλάσσιες θεραπείες σπα.
Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδαςσυνίσταται στην εκτέλεση ειδικών ασκήσεων σε καθημερινή βάση που βοηθούν στην ενίσχυση του μυοσκελετικού συστήματος. Η εξάλειψη του υπερβολικού βάρους, ο περιορισμός της χρήσης βαρών και η συμπερίληψη πιάτων όπως ζελέ, ζελέ ή ασπίκι στο μενού είναι προληπτικά μέτρα κατά της οστεοαρθρίτιδας. Και φυσικά αθλήματα όπως το κολύμπι. Πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι καλύτερο να αποτρέψουμε μια ασθένεια παρά να τη θεραπεύουμε. Το ίδιο ισχύει και για ασθένειες όπως η οστεοαρθρίτιδα. Για να μην σκεφτείτε πώς να απαλλαγείτε από τον έντονο πόνο στην οστεοαρθρίτιδα και να θεραπεύσετε αυτήν την ασθένεια στο μέλλον, είναι απαραίτητο να λάβετε προληπτικά μέτρα σήμερα, χωρίς να τα αναβάλλετε για αργότερα.
Θεραπεία παραμορφωτικής οστεοαρθρίτιδας με διάφορες μεθόδους
Τα υψηλά προσόντα και η συσσωρευμένη εμπειρία στην εφαρμογή της θεραπείας κρουστικών κυμάτων καθιστούν δυνατή την επίτευξη του μέγιστου θετικού θεραπευτικού αποτελέσματος ακόμη και σε προχωρημένα στάδια της νόσου και, σε πολλές περιπτώσεις, την αποφυγή χειρουργικής θεραπείας.
Η θεραπεία κρουστικών κυμάτων πραγματοποιείται σε μια σύγχρονη συσκευή:
- η πορεία θεραπείας για την αρθρίτιδα, την οστεοαρθρίτιδα με τη μέθοδο UHT αποτελείται από 5-7 συνεδρίες.
- η συνεδρία πραγματοποιείται 1 φορά σε 5-7 ημέρες.
Υπό την επίδραση ενός κρουστικού κύματος, μικροκρυστάλλοι αλάτων ασβεστίου και περιοχές ίνωσης που σχηματίζονται στον ιστό των αρθρώσεων διαλύονται στους προσβεβλημένους ιστούς. Ταυτόχρονα, δεκαπλασιάζεται η ροή του αίματος στον κατεστραμμένο ιστό, γεγονός που συμβάλλει στην απορρόφηση των αλάτων του ασβεστίου και των περιοχών ίνωσης.
Πλεονεκτήματα της διαδικασίας SWT:
- Αποδοτικότητα;
- καλή ανοχή (δεν απαιτεί αναισθησία).
- μειώνει την ανάγκη για άλλες μεθόδους, ειδικά χειρουργική θεραπεία.
- ταχεία ανακούφιση από τον πόνο χωρίς αναλγητικά.
- τη δυνατότητα χρήσης του στο χρόνιο στάδιο της νόσου και με τις πρωτογενείς εκδηλώσεις της.
- πραγματοποιείται σε εξωτερική βάση, δεν απαιτεί νοσηλεία, δεν διαταράσσει τον συνήθη ρυθμό ζωής του ασθενούς.
Φωτοδυναμική θεραπεία στην ορθοπεδικήΕίναι μια μη επεμβατική, χωρίς επιπλοκές μέθοδος θεραπείας δύο συστατικών. Ένας φωτοευαισθητοποιητής και μια ιατρικά εγκεκριμένη πηγή ακτινοβολίας λέιζερ με μήκος κύματος 660-670 nm χρησιμοποιούνται για τη διεξαγωγή της διαδικασίας.
Υπό την επίδραση μιας δέσμης λέιζερ, ένας φωτοευαισθητοποιητής διεγείρεται με την απελευθέρωση μονήρους οξυγόνου, το οποίο έχει τοξική επίδραση στα ενεργειακά σύμπλοκα του κυττάρου (μιτοχόνδρια και σύμπλεγμα Golgi), τα καταστρέφει και πυροδοτεί έτσι τη μη αναστρέψιμη διαδικασία απόπτωσης. Ταυτόχρονα, τα υγιή κύτταρα δεν καταστρέφονται. Ο κατεστραμμένος παθολογικός ιστός απορροφάται άσηπτα.
Ο φωτοευαισθητοποιητής εγχέεται στον ασθενή διαδερμικά (εφαρμογές).
PRP ανύψωση πλάσματος- Αυτή η ορθοπεδική διαδικασία βασίζεται σε μια κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μέθοδο παρασκευής του αίματος του ασθενούς με ειδικούς βιοτεχνολογικούς σωλήνες κενού και ειδικό τρόπο φυγοκέντρησης.
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, μια μορφή ένεσης αυτοπλασματικών αιμοπεταλίων απομονώνεται από το αίμα του ασθενούς, το οποίο στη συνέχεια εγχέεται στους μαλακούς ιστούς που περιβάλλουν την άρθρωση και απευθείας στην κοιλότητα της άρθρωσης του ασθενούς. Οι ενέσεις αυτοπλάσματος μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή, να ανακουφίσουν τον πόνο και να αποκαταστήσουν την κινητικότητα των αρθρώσεων. Η διαδικασία θεραπείας με αυτόπλασμα ελαχιστοποιεί ή εξαλείφει τον αριθμό των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται, μειώνοντας έτσι την τοξική επίδραση των φαρμάκων στο σώμα του ασθενούς. Οι ενέσεις αυτόπλασμα βοηθούν επίσης στη μείωση του χρόνου θεραπείας κατά 2-3 φορές.
Ενδείξεις για τη διαδικασία (PRP plasmolifting):
- Οστεοαρθρίτιδα;
- Οστεοαρθρίτιδα;
- Περιαρθρίτιδα;
- Τενοντιοπάθειες,
- Βλάβη στους συνδέσμους και τους μύες.
Έτσι, η θεραπεία κρουστικών κυμάτων, η φωτοδυναμική θεραπεία και η ανύψωση πλάσματος (PRP) είναι οι καλύτερες επιλογές στην ορθοπεδική για τη θεραπεία παθήσεων των αρθρώσεων. Με τη χρήση σύγχρονου εξοπλισμού και τεχνολογίας, καθώς και την εμπειρία των γιατρών, μπορείτε να επιτύχετε θετικά αποτελέσματα.